Termin vinyāsa ma szersze znaczenie, ale w tym kontekście można je zawęzić. Oznacza wyrównywanie ruchu z oddechem – metodę, która zamienia statyczne pozycje jogi w dynamiczny przepływ. Długość wdechu lub wydechu dyktuje ilość czasu spędzonego na przechodzenie między pozycjami (asanami). Asany są następnie utrzymywane przez określoną liczbę oddechów. W efekcie uwaga jest umiejscowiona bardziej na oddechu i podróży między asanami niż na uzyskiwaniu doskonałego ustawienia ciała w pozycji, jak to ma miejsce w hathajodze.
Vinyāsa odnosi się również do konkretnej serii ruchów, które są często wykonywane pomiędzy asanami w serii. W tym znaczeniu winjasa jest wariantem Powitania Słońca (Surya Namaskar) i jest używana w innych niż asztangawinjasa stylach nauczania jogi. Przykładowa vinyasa składa się z przejścia od deski (Ćzaturanga) przez kij (Ćzaturanga Dandasana) i psa z głową do góry (Urdhva Mukha Śvanasana) do psa z głową w dół (Adho Mukha Śvanasana).